Jeżeli mówimy „członek” to ma on rodzaj męski i żeński – „członkini”. Ale na „członka” nigdy nie powiemy „członkini”, a na „członkinię” kiedyś – być może – powiedzielibyśmy „członek”, ale dziś już się boimy. Mówić jednocześnie: „członkinie i członkowie” to trochę rozwlekle, więc szuka się trzeciej formy, więc może te „członcza”? Czegoś takiego, co byłoby jednocześnie lapidarne i zadowalałoby obie strony. Ale jest jeszcze inne – sprytniejsze – wyjście z sytuacji. Można sprawić, że obie strony będą równie niezadowolone. I to dopiero będzie sprawiedliwe – mówi prof. Jerzy Bralczyk, językoznawca. – Kiedy obserwuję zmiany w naszym języku, czasami mam ochotę się po prostu wycofać – dodaje.
