Na wstępie chciałabym podziękować mecenasowi Maciejowi Urbaniakowi za zajęcie stanowiska w sprawie – to świadczy jedynie o tym, że warto poruszać tego typu zagadnienia w przestrzeni publicznej, obrazując dwie strony medalu (aczkolwiek osobiście uważam, iż wpisów i dyskusji obrazujących perspektywę kredytobiorcy złotówkowego wciąż jest mniej, stąd też obrana przeze mnie tematyka). Głównym założeniem mojego artykułu nie była jednak analiza kwestii WIBOR, a pokazanie czytelnikowi, że to nie tylko WIBOR jest zagadnieniem budzącym wątpliwości w ramach umów kredytów złotówkowych.
